بید سفید درختی است از خانواده Salicaceae (بیدها) .
در فارسی به آن فک یا فک دار و اسبیدار نیز گویند.
این درخت بومی اروپا و غرب و مرکز آسیا میباشد.
نام بید سفید برگرفته از رنگ سفید پشت برگهای این درخت میباشد.
بید سفید جزء درختان زینتی محسوب میشود که در کنار نهرها و رودخانه ها و در جنگلها به وفور یافت میشود.
بید سفید درختی است برگریز که ارتفاعی بین 10 تا 30 متر دارد ، گستردگی این درخت 8 متر میباشد و 20 تا 50 سال نیاز است تا درخت به ارتفاع نهائی خود برسد.
سرعت رشد این درخت تقریبا سریع میباشد.
قطر تنه این درخت 1 متر میباشد ، پوشیده از پوستی قهوه ای تیره و شاخه هایی نرم، باریک و سست و کم و بیش آویخته است.
چوب این درخت سبک وزن میباشد و در برابر پوسیدگی مقاومت کمی دارد.
برگ های درخت بید سفید، بیضی کشیده تخم مرغی، نوک تیز، سبز کبود، غده دار و پوشیده از کرک هستند،این برگها 5 تا 10 سانتی متر طول دارند و 0.5 تا 1.5 سانتی متر عرض دارند.
(برگهای این درخت در مقایسه با برگهای سایر بیدها روشن تر است.)
درختها یا جنسیت نر دارند یا ماده و گرده افشانی توسط حشرات صورت میگیرد.
گل های نر درخت بید سفید دارای دو پرچم آزاد با میله ای از تارهای پنبه ای در قاعده می باشند و موسم گل دهی آن در ماه های فروردین و اردیبهشت می باشد.
میوه درخت بید سفید، کپسول تخم مرغی و بدون کرک است، میوه این درخت زینتی به حساب نمی آید.
میوه این درخت در اواسط تابستان رسیده میشود.
نگهداری:
بهتر است این درخت در آفتاب کامل و یا نیمسایه قرار داشته باشد در سایه این درخت رشد خوبی نخواهد داشت.
خاک مناسب برای این درخت خاک لومی،شنی،ماسه ای مرطوب و خوب زهکشی شده میباشد.
دمایی بین -8 تا 16 درجه ، دمایی مناسب برای این گیاه میباشد.
آبیاری متوسط برای این درخت لازم است.
خواص این گیاه:
برگهای این گیاه را میتوان جایگزین چای کرد.
پوست داخلی این درخت به صورت خام یا پخته مصرف میشود و میتوان آن را خشک کرد و به آرد غلات اضافه کرد برای پختن نان البته عطر و طعم تلخی دارد.
این گیاه خواص پزشکی نیز دارد:
برگ آن تقویت کننده قلب است .
پوست این گیاه تب بر بوده ، سر درد را نیز تسکین مى دهد.
چکاندن جوشانده برگ آن در گوش ، چرک گوش را از بین میبرد.
روش تکثیر بید سفید از طریق قلمه زدن میباشد:
قلمه چوب نرم در اوایل تابستان و یا قلمه چوب جنگلی در زمستان.
