دانه های چیا
Salvia hispanica ، که معمولاً با نام chia (/ ʃtʃiːə /) شناخته می شود ، گونه ای از گیاهان گلدار در خانواده نعناع ، Lamiaceae ، بومی مرکزی و جنوبی مکزیک و گواتمالا است. [2] این گیاه شبه هسته ای به حساب می آید ، که به دلیل دانه آن خوراکی ، کشت می شود ، در چندین کشور غربی آمریکای جنوبی ، غربی مکزیک ، و جنوب غربی ایالات متحده به عنوان غذا مورد استفاده قرار می گیرد.
کلمه “chia” از کلمه تایلندی chian به معنی روغنی گرفته شده است.
شرح
Chia گیاهی سالانه است که به طول 1.75 متر (5 فوت 9 اینچ) قد بلند و دارای برگهای مخالف 4 تا 8 سانتی متر (1 1–2–3 1–4 در) بلند و 3-5 سانتی متر (1 1–4 –2 اینچ) عرض. گلهای آن بنفش یا سفید است و در خوشه های بیشماری در سنبله در انتهای هر ساقه تولید می شود. بسیاری از گیاهانی که به عنوان S. hispanica کشت می شوند در واقع Salvia lavandulifolia هستند.
Chia برای دانه خود از نظر تجاری رشد می کند ، یک ماده غذایی سرشار از اسیدهای چرب امگا 3 است زیرا دانه ها 25 تا 30٪ روغن قابل استخراج از جمله اسید α-لینولنیک دارند. ترکیب چربی روغن ممکن است 55٪ ω-3 ، 18٪ ω-6 ، 6٪ ω-9 و 10٪ چربی اشباع باشد.
به طور معمول ، دانه های چیا تخمک های کوچک با قطر حدود 1 میلی متر (1 ⁄ 32 در) هستند. آنها باریک و به رنگ قهوه ای ، خاکستری ، سیاه و سفید هستند. دانه ها به صورت آبدوست هستند و هنگام خیس شدن تا 12 برابر وزن خود را در مایع جذب می کنند. هنگام خیساندن ، دانه ها یک پوشش مخاطی ایجاد می کنند که به نوشیدنی های مبتنی بر چیا بافت ژلاتینی متمایز می بخشد.
امروزه چیا در مکزیک و گواتمالا بومی ، به صورت تجاری رشد و مصرف می شود ، همچنین بولیوی ، اکوادور ، نیکاراگوئه ، شمال غربی آرژانتین ، قسمت هایی از استرالیا و جنوب غربی ایالات متحده. انواع جدید ثبت شده از چیا در کنتاکی برای کشت در عرض های شمالی ایالات متحده آمریکا پرورش داده شده است
محتوای مواد مغذی و مواد غذایی
یک وعده 100 گرم (3/1 ⁄ 2 اونس) دانه چیا منبع غنی (20٪ یا بیشتر از ارزش روزانه ، DV) تیامین و نیاسین (به ترتیب 54٪ و 59٪) و یک منبع معتدل است ریبوفلاوین و فولات (به ترتیب 14٪ و 12٪ DV). همان مقدار دانه چیا حاوی مقادیر زیادی (48130٪ DV) از مواد معدنی رژیم غذایی کلسیم ، آهن ، منیزیم ، منگنز ، فسفر و روی دارد
دانه های چیا ممکن است به عنوان پر کننده ای به مواد غذایی دیگر اضافه شود یا داخل آن ها اسموتی ، غلات صبحانه ، میله های انرژی ، میله های گرانول ، ماست ، tortilla و نان قرار داده شود. در سال 2009 ، اتحادیه اروپا بذر چیا را به عنوان یک غذای جدید تصویب کرد و به Chia اجازه می دهد 5٪ از کل محصول نان را فرابگیرد
آنها همچنین ممکن است به ماده ای مانند ژلاتین تبدیل شده یا به صورت خام مصرف شوند. ژل حاصل از دانه های زیر زمینی ممکن است در هنگام تهیه مواد مغذی دیگر ، جایگزین مقدار تخم مرغ در کیک ها شود و جایگزینی رایج در پخت وگان است.
