خصوصیات گیاهشناسی:
“بابونه کاذب”، گیاهی یکساله یا دوساله، بدون کرک، ایستاده، به ارتفاع 10 تا 70 سانتیمتر و غالباً بسیار منشعب و دارای ساقه های کمی متعدد با شاخه های طویل و ایستاده و برگ بدون دمبرگ، متناوب، سبز تیره، باریک، مویین و نوک تیز می باشد. گل آن سفید مجتمع و دارای دمگل بلند است. گل های حاشیه کپه، ماده و دارای جام مسطح یا لوله ای، ولی گل های مرکز نهنج، نر ماده و لوله ای است. میوه آن نیز فندقه خطی است.
منشأ اصلی این گیاه اروپا و نواحی معتدل آسیا است، با این وجود، تعداد معدودی از آن در شمال آمریکا و شمال آفریقا نیز یافت می شود.
زمان گلدهی این گیاه در ماه های خرداد و تیر است.
خواص درمانی و کاربردهای صنعتی:
این نوع از بابونه نیز همانند انواع دیگر، از زمان های گذشته در درمان و تسکین بیماری های مختلف استفاده می شده است. از این میان می توان به خاصیت آن در رفع اختلال هاضمه، کاهش فشار خون، رفع ناراحتی های زنانه، تحلیل و تسکین ورم، رفع تب و لرز و التیام زخم ها اشاره کرد.
عمده ترین ترکیب اسانس بابونه کاذب، ماتریکاریا استر است که یک ترکیب بند آورنده خون است و می تواند به عنوان دارویی برای جلوگیری از خونریزی به کار رود.
طبق تحقیقات انجام شده در خصوص مقایسه ترکیبات شیمیایی بابونه کاذب با بابونه اصلی، مشخص شد که بابونه کاذب فاقد بیزابولول و کامازولن (ترکیبات مؤثره بابونه اصلی) می باشد. تنها ترکیب مشترک بین دو گیاه، ماده ای به نام فارنزن است. با توجه به نتایج این تحقیق مشخص گردید که گیاه حاوی فلاونوئید می باشد که می توان اثر ضد التهابی از آن انتظار داشت. بیشترین درصد اسانس این گیاه سزکوئی ترپن ها هستند که با توجه به اثر ضد التهابی آنها می توان تحقیقات بیشتری به عمل آورد. این گیاه فاقد مواد مؤثره دارویی موجود در بابونه اصلی می باشد و تنها ماده مؤثره مشترک، فارنزن است.
تکثیر:
کشت بابونه توسط بذر انجام می گیرد. در کشت مستقیم اعم از کشت بهاره یا پائیزه پس از آبیاری زمین، به کاشت ردیفی بابونه اقدام می شود. از آنجا که نور نقش عمده ای در جوانه زنی بذر دارد، بذرها را باید به صورت سطحی در زمین کشت کرد. پس از کاشت، غلتک مناسبی باید زده شود و از به کار بردن وسایلی که سبب به هم خوردن نظم ردیف ها و پراکنده شدن بذرهای کشت شده شود باید پرهیز کرد. در کشت غیر مستقیم باید در زمان مناسب بذرها را در خزانه ای که بستر آن به همین منظور آماده شده کشت کرد. پس از کاشت سطحی بذر به منظور ایجاد تراکم در بستر، باید سطح خاک غلتک مناسبی زده شود. در زمان مناسب نشاء ها را به زمین اصلی منتقل و زمین را بلافاصله آبیاری می کنند. کشت غیر مستقیم هزینه بر می باشد.
بابونه را باید با گیاهانی به تناوب کشت کرد که زود برداشت شود و زمان کافی برای آماده سازی زمین در ماه های مرداد تا شهریور وجود داشته باشد. تناوب کشت بابونه با گیاهانی مناسب است که سبب گسترش علف های هرز نشوند (مانند لوبیا، خردل، نخود و …). تناوب کشت بابونه با گیاهانی که بذرهای آنها به سهولت ریزش می کنند (مانند غلات و اکثر گیاهان تیره چتریان) مناسب نیست، زیرا ریزش بذرهای این گیاهان سبب گسترش علف های هرز می شود.
